In het heilige der heiligen branden, eerst 16, maar nu nog 4 kaarsen op het offerblok. Slechts 1 kaars is het karma toebedeeld gekozen te worden om, in de duisternis van de catacomben, haar licht voor altijd te laten schijnen.
Onder streng toeziend oog van de opperpriester...is het heilige der heiligen eenmalig opengesteld voor een paar representanten uit de catacomben....... immers... zij mogen kiezen welke kaars de eeuwigheid verdient van het roemloze licht.
De regels zijn streng...aanraken is verboden...wind is uit den boze...vochtigheid betekent executie. Om hen, uit de catacomben, te waarschuwen zijn door de misdienaren waarschuwende teksten en namen bij de kaarsen gezet.
De tekst bij de meest rechtse kaars geeft aan:
Deze kaars is mooi, glad en recht...echter zij die probeerden haar te pakken staken zich aan de onzichtbare stekels...door haar rechte lijn bestaat de kans dat ze het snelst is opgebrand.. ...zij heet de ongrijpbare
Bij de tweede kaars staat:
Deze kaars is van andere oorsprong. Haar lont is wispelturig in het branden...de kans bestaat dat deze kaars plots opbrand of plots uitgaat.... zij heet dan ook het risico
Bij de derde kaars staat:
Deze kaars is schoon van vrouwelijke vormigheid...haar kern is echter verzwakt....de kans bestaat dat deze kaars door het felle branden van de anderen...haar vlam verliest. Zij heet schone schijn
Bij de vierde kaars staat:
Deze kaars druipt van haar genoegen...ze is krachtig, bij tijd en wijle vlammend, maar merendeels onberekenend... de kans is groot dat deze kaars, door haar eigen druipers, de kans op het eeuwige roemloze licht, vernietigd. Zij heet het misverstand
Plots was er beweging. De opperpriester keek naar het offerblok, nam de kaarsen één voor één, en bracht ze naar het altaar.
Diep vanuit de catacomben klonk een zwaar, somber, donker en doordringend geluid...het leken protesten vervormd tot gegrom.
Sardonisch lachend doofde de priester 1 kaars......en nog één ..... en nog één. Bij de 4e twijfelde hij, hij leek zich te bedenken...draaide zich om en ..... liet de kaars ongemoeid.......
Verbaasd maar hoopvol gingen de representanten terug naar de catacomben. De opperpriester had hen in een geheime koffer de resterende kaars gegeven..... hun enig resterende hoop.
In de catacomben aangekomen... bleek, de enige kans,...het roemloze licht, echter gedoofd.....
De verslagenheid was groot. Immers nu zouden zij in de catacomben voortleven in eeuwige duisternis....zou er ooit een tweede kans zijn.....
In het heilige der heiligen schudde de opperpriester meewarig zijn hoofd....en...in de catacomben knaagden de ratten verder.....alsof er niets was gebeurd.
Poll
